Ομιλία Χρ. Παπουτσή για τον προϋπολογισμό του 2009 στην συζήτηση της επιτροπής οικονομικών υποθέσεων της Βουλής

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Καλούμεθα σήμερα να συζητήσουμε τον Π/Υ του 2009, αλλά και τις προβλέψεις της Κυβέρνησης για την εκτέλεση του Π/Υ του τρέχοντος έτους, σε μια εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία. Η χρηματοπιστωτική κρίση που ξέσπασε πρόσφατα στις ΗΠΑ απλώνεται σιγά-σιγά αλλά απειλιτικά σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Κανείς δε γνωρίζει ούτε είναι σε θέση να εκτιμήσει την έκταση, την ένταση και τη διάρκειά της.

Οι προνοητικοί είτε είναι νοικοκυριά, είτε είναι επιχειρήσεις, είτε είναι Κυβερνήσεις, είτε είναι οργανισμοί, προετοιμάζουν την άμυνά τους, προκειμένου να περιορίσουν τις επιπτώσεις της κρίσης στο ελάχιστο.

Εξάλλου, για τις Κυβερνήσεις αυτό είναι το καθήκον τους απέναντι στην κοινωνία. Να θωρακίζουν την οικονομία, να προετοιμάζουν για ενδεχόμενους κινδύνους και να οργανώνουν τις προοπτικές του μέλλοντος.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση βρίσκει την ελληνική οικονομία σε εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης της Ν.Δ. έχουμε αθωράκιστη οικονομία. Έχουμε αδιέξοδα στην κοινωνία. Έχουμε έλλειψη ελπίδας και αισιοδοξίας στους πολίτες. Οι χρόνιες διαρθρωτικές αδυναμίες επιμένουν και αντανακλώνται στη χαμηλή παραγωγικότητα, στην ασθενή ανταγωνιστικότητα και τα υψηλά επίπεδα ανεργίας. Αδιάψευστο στοιχείο, που επιβεβαιώνει αναντίρρητα τις αδυναμίες της οικονομίας μας, είναι η ραγδαία επιδείνωση τα τελευταία χρόνια στο Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών της χώρας.

Παρατηρείται ισχυρής τάση επιβράδυνσης του ρυθμού ανάπτυξης της οικονομίας, ο οποίος από 4,5% το 2003 και 4,7% το 2004, εκτιμάται από την Κυβέρνηση ότι θα πέσει φέτος στο 3,2% και το επόμενο έτος στο 2,7%. Η πρόβλεψη για το 2009 της Κυβέρνησης αμφισβητείται τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή , όσο και από τον ΟΟΣΑ, ο οποίος προβλέπει πτώση του ρυθμού ανάπτυξης μόλις στο 1,9%.

Ταυτόχρονα, η κοινωνική συνοχή δοκιμάζεται και η κοινωνική ειρήνη απειλείται. Η ακρίβεια καλπάζει και ωθεί όλο και περισσότερους κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το ποσοστό εκείνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας ξεπέρασε το 20%. Και δεν ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας μόνο άνεργοι και χαμηλοσυνταξιούχοι, όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά και εργαζόμενοι με μισθό που δε φθάνει να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες.

Στα νοσοκομεία της χώρας παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις με ενδεχόμενο κίνδυνο για ανθρώπινες ζωές. Τα ασφαλιστικά ταμεία αδυνατούν να καταβάλουν τα δικαιούμενα στους ασφαλισμένους τους.

Οι φαρμακοποιοί αρνούνται να χορηγήσουν φάρμακα σε ασφαλισμένους με πίστωση. Οι γιατροί αρνούνται να δεχτούν ασθενείς με βιβλιάρια υγείας Δημοσίου και άλλων ασφαλιστικών οργανισμών λόγω σωρευμένων χρεών του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων προς αυτούς.

Αυτή είναι η πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα τα τελευταία 5 χρόνια διακυβέρνησης της Ν.Δ και προοδευτικά χρόνο με το χρόνο επιδεινώνεται. Η κυβέρνηση επικαλείται τη διεθνή κρίση για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Αρνούμενη να ομολογήσει τις ευθύνες της.

Σήμερα, η παγκόσμια οικονομική κρίση βρίσκεται ενώπιον μας, αλλά η απελπιστική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας που βιώνει ο ελληνικός λαός δεν οφείλεται στη διεθνή κρίση, που ακόμα δεν έχει φθάσει στην Ελλάδα. Αλλά οφείλεται στην διαχειριστική ανεπάρκεια την πολιτική ανυπαρξία της κυβέρνησης της Ν.Δ. και την παντελή έλλειψη σχεδιασμού και οράματος για τη χώρα.

Η κατάσταση της οικονομίας μας είναι το αποτέλεσμα των δομικών αδυναμιών του μοντέλου ανάπτυξης που προώθησε η κυβέρνηση Καραμανλή, των ταξικών επιλογών που έκανε, της ιδεοληψίας και του δογματισμού.

Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσο και αν προσπαθείτε δεν θα πείσετε κανέναν ότι είναι αντανάκλαση της διεθνούς κρίσης το γεγονός ότι παραμένετε κολλημένοι σε αποτυχημένες νεοφιλελεύθερες επιλογές του παρελθόντος.

Η αναπτυξιακή λογική της Ν.Δ. βασίστηκε όλα τα χρόνια στην αύξηση συμμετοχής των υπηρεσιών, χωρίς ούτε μια στοιχειώδη μέριμνα για την προώθηση εξειδικευμένων και σύγχρονων παραγωγικών δραστηριοτήτων. Όλη η χρηματοπιστωτική δραστηριότητα του τραπεζικού μας συστήματος, αντί να προωθήσει την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας, εξαντλήθηκε στην παραδοσιακή πολιτική αύξησης των επιτοκίων προς τους καταναλωτές και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και αυτή η αύξηση ήταν σταθερά μεγαλύτερη σε σχέση με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Το νομοθετικό-πολιτικό πλαίσιο που προώθησε η κυβέρνηση της Ν.Δ., διευκόλυνε τον απλό κερδοσκοπικό σκοπό και όχι νέους παραγωγικούς προσανατολισμούς ούτε φυσικά στράφηκε στην ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας. Έτσι η παραγωγική μας υποδομή παρουσιάζεται σήμερα ιδιαίτερα ρηχή, με ελάχιστη καθετοποίηση και τεχνολογική βάση, χωρίς να έχει ουσιαστική ποιοτική διαμορφοποίηση και δυναμισμό.

Η Ν.Δ. συνειδητά προώθησε την περικοπή των εισοδημάτων των ασθενών οικονομικά τάξεων δηλαδή συγκεκριμένα των εργαζόμενων, των αγροτών , των μικρομεσαίων , των επαγγελματιών.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. εκποίησε και εκποιεί τη δημόσια περιουσία. Δεν μιλάμε μόνο για ξεπούλημα αλλά για την πλήρη ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων σε στρατηγικούς τομείς της οικονομίας. Αυτό που πραγματικά ξεπούλησε η Ν.Δ. είναι την έννοια, την ιδέα του Κράτους ως στρατηγείο ανάπτυξης. Επιλογή η οποία ουδέποτε έγινε στην Ευρώπη, την Αμερική ή την Ασία.

Μετέφερε η Ν.Δ. την ιδεολογία της αγοράς και του νεοφιλελευθερισμού όχι στους μηχανισμούς της αγοράς, αλλά σε εκείνους που έχουν δίκτυα αισχροκέρδειας και καταλήστευσης του κοινού. Και σήμερα υπερηφανεύεται ότι τους εκφράζει με αυθεντικό τρόπο.

Η κατάσταση των οικονομικών του κράτους είναι σήμερα απογοητευτική. Και αυτό, εκτός των άλλων, επιβεβαιώνεται από την άρνηση του κ. υπουργού να δημοσιοποιήσει τα στοιχεία εκτέλεσης του Π/Υ του 2008. Σημειώνω ότι είναι η πρώτη φορά τα τελευταία πέντε χρόνια, που κατατίθεται στη Βουλή νέος Π/Υ χωρίς να έχουν προηγουμένως δημοσιοποιηθεί στοιχεία εννεαμήνου για την εκτέλεση του Π/Υ του τρέχοντος έτους και αυτό παρά τη νομοθετική δέσμευση που υπάρχει. Έχουμε στοιχεία μόνο μέχρι τον Ιούνιο του 2008. Έκτοτε πλήρης σιωπή. Πλήρης αδιαφάνεια.

Υπενθυμίζω ότι πριν από ένα χρόνο περίπου ο Πρωθυπουργός της χώρας, ισχυριζόμενος ότι υπάρχει εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας, ζήτησε την προκήρυξη πρόωρων εκλογών για ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπιστεί το θέμα της κατάρτισης και εκτέλεσης του Προϋπολογισμού(Π/Υ) του 2008!

Και ποιος προφανώς εισηγήθηκε σχετικώς στον κ. Πρωθυπουργό; Αναμφίβολα ο Υπουργός Οικονομικών! Ο οποίος μετά την επαίσχυντη μεθόδευση της δημοσιονομικής απογραφής του 2004, μετά την αστραπιαία εξυγίανση των οικονομικών του κράτους τη διετία 2005-2006, αφού μας δήλωσε όλους σε μια νύχτα όλους τους έλληνες και τις ελληνίδες πλουσιότερους κατά 25% με την αναθεώρηση του ΑΕΠ, μετά τη θριαμβευτική έξοδο της χώρας μας από την εθνικά ταπεινωτική διαδικασία της επιτήρησης από την Ε.Ε. την Άνοιξη του 2007, έρχεται το καλοκαίρι του ίδιου έτους και δηλώνει στον Πρωθυπουργό αδυναμία κατάρτισης του Π/Υ του 2008!!!

Φαντασθείτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι τι θα είχε γίνει και τι θα γινόταν σήμερα και ποια θα ήταν τα αποτελέσματα και το κόστος που θα πληρώναμε εάν τελικά αποδεχόντουσαν την ελληνική πρωτοβουλία για αναθεώρηση του ΑΕΠ κατά 25% και όχι κατά 9% όπως τελικά δέχθηκε η Eurostat .

Αντί των 900 εκατ ευρω θα καταβάλαμε περίπου 2,5 έως 2,7 δις ευρω. Και επομένως, το δημοσιονομικό έλλειμμα θα εκτινασσόταν στο 5% του ΑΕΠ με ότι αυτό συνεπάγεται για τη χώρα.

Με οριακή πλειοψηφία στη Βουλή και του ανανεώθηκε η λαϊκή εντολή που ζητούσε η Ν/Δ. Έτσι λύθηκαν τα χέρια του κ. Υπουργού. Προκειμένου να συντάξει τον Π/Υ του 2008 ανενόχλητος και στη συνέχεια άρχισε να τον εκτελεί ανεμπόδιστος. Στα μισά του έτους ο κ. Υπουργός διαπιστώνει ότι κινείται πλέον στο σκληρό κόσμο της πραγματικότητας και όχι στον εικονικό κόσμο των λογιστικών τρικ. Ο Π/Υ του έχει πλήρως εκτροχιαστεί: Τα κρατικά έσοδα υστερούν απελπιστικά! Ο ρυθμός αύξησής τους το Α/ εξάμηνο είναι μόλις το ένα τρίτο του ετήσιου στόχου (4,3% έναντι 13%). Οι δαπάνες κρατικής λειτουργίας σημειώνουν μεγάλη υπέρβαση! Ο ρυθμός αύξησής τους είναι 40% υψηλότερος του ετήσιου στόχου (11,6% έναντι 8,3%). Το δημόσιο χρέος(Δ/Χ) εξακοντίζεται σε πρωτόγνωρα ύψη! Στις 30.6.2008 αγγίζει τα €252 δις, ενώ ο στόχος για το τέλος του έτους (31.12.08), σύμφωνα με τα δικά σας στοιχεία, ή€250 δις.

Τι έγινε από εκεί και πέρα; Για αυτό δεν υπάρχουν στοιχεία. Για αυτό δεν δίνει η Κυβέρνηση τα στοιχεία.

Αν οι ανωτέρω ρυθμοί αύξησης εσόδων και δαπανών συνεχιστούν έως το τέλος του έτους, τότε θα υπάρξει υστέρηση εσόδων, ύψους €4.254 εκατ., υπέρβαση δαπανών, ύψους €1.487 εκατ., υπέρβαση ελλείμματος ύψους €5.741 εκατ. και ισόποση υπέρβαση Δ/Χ. Όλες οι μέχρι σήμερα γνωστές εξελίξεις των βασικών μεγεθών του Π/Υ, αλλά και οι προδιαγραφόμενες, είναι εξαιρετικά δυσάρεστες και επικίνδυνες για κάθε Ελληνίδα και για κάθε Έλληνα. Μία, όμως, από αυτές, δεν είναι απλώς επικίνδυνη, είναι εφιαλτική!

Αναφέρομαι στην διόγκωση του Δ/Χ, η οποία υποθηκεύει το μέλλον κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα και ιδιαίτερα των νέων. Φέτος, το 2008, αν επαληθευθούν οι προβλέψεις του Π/Υ, θα πληρώσουμε μόνο για τόκους του Δημόσιου Χρέους 11δις 300 εκατ. ευρω! Πού είναι άραγε το ?νοικοκύρεμα? του κράτους που υποσχέθηκε ο κ. Πρωθυπουργός στις αρχές του 2004; Πού είναι η μείωση της κρατικής σπατάλης κατά €10 δις το χρόνο που επαγγελθήκατε;

Θυμίζουμε ότι το προολυμπιακό έτος 2003 η λειτουργία του κράτους κόστισε στον έλληνα φορολογούμενο €31,3 δις, ενώ φέτος θα κοστίσει €49,1 δις αν επαληθευθούν οι δικές σας προβλέψεις δηλαδή αύξηση €17,8δις ή 56%! Πού πήγαν τόσα επιπλέον χρήματα; Μήπως προσφέρει σήμερα το κράτος στους Έλληνες πολίτες καλύτερες και περισσότερες υπηρεσίες και δεν το έχουμε αντιληφθεί;

Προ του διαφαινόμενου δημοσιονομικού αδιεξόδου, η Κυβέρνηση σπεύδει μέσα στο καλοκαίρι σε μια επιχείρηση φοροεπιδρομής επιλέγει, να φορολογήσει τους οικονομικά αδύνατους και όχι τους οικονομικά εύπορους.

Τα εργαλεία που χρησιμοποιεί μοιάζουν με τα Stelth, τα περίφημα αόρατα αεροπλάνα, που δεν εντοπίζονται από ραντάρ. Χρησιμοποιεί την έμμεση φορολογία, η οποία ενσωματώνεται στη τιμή των αγαθών και φυσικά δεν είναι ορατή στον καταναλωτή-φορολογούμενο.

Πόσοι καταναλωτές συνειδητοποιούν, όταν αγοράζουν βενζίνη, ότι στο ποσό που πληρώνουν είναι ένα μεγάλο μέρος φόρος; Χρησιμοποιεί τον κρατικό δανεισμό, αφού δεν είναι ορατός στον πολίτη. Πόσοι συμπολίτες μας συνειδητοποίησαν ότι, μέσω των αμαρτωλών δομημένων ομολόγων, δανειζόταν η Κυβέρνηση για να χρηματοδοτήσει το κόστος λειτουργίας του κράτους; Και φυσικά μέσα σε αυτό πανηγύρι κάποιοι τα ?κονόμησαν? για τα καλά.

Πόσοι συνειδητοποιούν ότι το Δ/Χ είναι χρέος κάθε πολίτη και κάθε οικογένειας; Τα χρησιμοποιούμενα εργαλεία είναι τέλεια επικοινωνιακά!

Δεν τα αντιλαμβάνονται οι πολλοί και έτσι το πολιτικό κόστος είναι μικρό! Μπορεί να μην αντιλαμβάνεται ο πολίτης τα κρυφά εργαλεία που χρησιμοποιεί η Κυβέρνηση, όμως αντιλαμβάνεται το αποτέλεσμα από τη χρήση τους. Διαπιστώνει καθημερινά ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και αναζητά διέξοδο και ελπίδα!

Και εκεί που αναζητούσε διέξοδο και ελπίδα έρχεται τώρα και στα επόμενα χρόνια η διεθνής κρίση να δοκιμάσει ακόμη πιο σκληρά τις αντοχές της ελληνικής οικογένειας! Το τούνελ μεγαλώνει και το φως απομακρύνεται! Η κυβέρνηση, αντί να ασχοληθεί σοβαρά με την αντιμετώπιση της νέας απειλής, βρίσκει σε αυτή ένα ακόμη άλλοθι για ότι πάει στραβά σε αυτό τον τόπο. Εκτός από το ΠΑΣΟΚ φταίει τώρα και η διεθνής κρίση τώρα για ότι κακό συμβαίνει στην Ελλάδα του σήμερα!

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. για να καλύψει την αποτυχία της στη δημοσιονομική διαχείριση συνεχίζει αταλάντευτη και απτόητη να χρησιμοποιεί ως άλλοθι το υψηλό δημόσιο χρέος που λέει ότι κληρονόμησε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ.

Επειδή, λοιπόν, επαναλαμβάνετε συνέχεια ότι το δυσβάστακτο χρέος σας εμποδίζει να ασκήσετε κοινωνική πολιτική, σας υπενθυμίζω ότι:

Πρώτον: Για την περίοδο 1981 - 1989 και την αύξηση του χρέους.

Το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1980 διαχειρίστηκε τη βίαιη προσαρμογή της οικονομίας με την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, προχώρησε σε ανακατανομή του εισοδήματος υπέρ των μη προνομιούχων της χώρας, υπέρ των χαμηλόμισθων, υπέρ των εκατοντάδων χιλιάδων εργατών και αγροτών.

Αποκατέστησε τον αγροτικό κόσμο, τους αγώνες της Εθνικής Αντίστασης και τους πολιτικούς πρόσφυγες και προέβλεψε τη σύνταξη για τους πολιτικούς πρόσφυγες, που η πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων τα είχε κυριολεκτικά σβήσει από τον χάρτη των παρεμβάσεών στην οικονομία. Δημιούργησε το σύγχρονο κοινωνικό κράτος και χρηματοδότησε την ανάπτυξη της περιφέρειας.

Το ΠΑΣΟΚ χρηματοδότησε το ??έλλειμμα?? δημοκρατίας που υπήρχε στην ελληνική κοινωνία μέχρι τότε. Χρηματοδότησε την ίδια τη δημοκρατία.

Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες της δρχ., αλλά και την αποπληρωμή των δανείων της χούντας. Η οποία άρχισε από τα πρώτα χρόνια της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Δεύτερον: Μονίμως παραλείπετε να αναφέρετε ποια ήταν η κυβέρνηση που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 εκτόξευσε το δημόσιο χρέος. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη μέσα σε μόλις τρία χρόνια αύξησε το δημόσιο χρέος κατά 35 ποσοστιαίες μονάδες του Α.Ε.Π. και από το 65,7% το παρέδωσε στο 100,5% του Α.Ε.Π. με τα στοιχεία Ευρωπαϊκής Επιτροπής με βάση το αναθεωρημένο Α.Ε.Π.. Και είναι η μόνη κυβέρνηση που σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα αύξησε τόσο πολύ το δημόσιο χρέος.

Το 2003 σας το παραδώσαμε στο 97,9% του Α.Ε.Π. Την δε περίοδο 1999 - 2003 το χρέος μειώθηκε κατά 4,6 μονάδες παρά τις αυξημένες δημόσιες επενδύσεις και τις δαπάνες των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τρίτον: Σε απόλυτα νούμερα: παραλάβατε το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης στα 183 δις ευρώ και στο τέλος του 2008 θα φτάσει στα 261 δις ευρώ, μια αύξηση δηλαδή 78 δις ευρώ ή 43% σε 5 χρόνια.

Ειδικά για το 2008 ο αρχικός σας σχεδιασμός για τον δανεισμό ήταν 37 δις ευρώ και έχει φθάσει μέχρι στιγμής με τα γνωστά μας στοιχεία πάνω από 43 δις ευρώ. Αυτή είναι η χρηστή διαχείριση που κάνει η νέα δημοκρατία

Τέταρτον: Συχνά αναφέρεστε στους τόκους για την εξυπηρέτηση του χρέους που επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό.

Παρά τα όσα ισχυρίζεστε, την περίοδο 1994 - 2003 οι τόκοι του δημόσιου χρέους μειώθηκαν δραματικά σαν ποσοστό των συνολικών και των πρωτογενών δαπανών, αλλά και σαν ποσοστό του Α.Ε.Π. Το 1994 πληρώσαμε για τόκους 9,1 δις ευρώ που αντιστοιχούσαν στο 71% των πρωτογενών δαπανών του προϋπολογισμού ή το 13,1% του Α.Ε.Π.

Μετά από δέκα χρόνια ο κ. Αλογοσκούφης πλήρωσε για τόκους δημόσιου χρέους - που παρέλαβε από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. - 9,3 δις ευρώ, που αντιστοιχεί στο 26% των πρωτογενών δαπανών του προϋπολογισμού ή 5,1% του Α.Ε.Π.

Επομένως, παρά τους ισχυρισμούς σας, η επιβάρυνση από το χρέος τη δεκαετία 1994 - 2004 είχε περιοριστεί περισσότερο από το ήμισυ, απελευθερώνοντας έτσι πόρους για ανάπτυξη και κοινωνική πολιτική.

Το 2008 οι τόκοι θα φτάσουν τα 11, 3 δις ευρώ, δηλαδή στο 4,6% του Α.Ε.Π. Είναι προφανές ότι τα τελευταία πέντε χρόνια ανακόπηκε η έντονα πτωτική πορεία των δαπανών για τόκους και τα αποτελέσματα θα ήταν χειρότερα αν υπολογίζονταν τόκοι για τα κρυφά χρέη προς τα νοσοκομεία ή άλλους φορείς. Τα οποία όλος ο κόσμος γνωρίζει, αλλά δεν τα ομολογείτε.

Πέμπτον: Από το 2004 έως το 2008 το υπουργείο οικονομικών έχει προβεί σε δανεισμό μέσω ομολόγων και ιδιωτικών τοποθετήσεων ,της τάξεως των 198 δις ευρώ περίπου, για να καλύψει την αναχρηματοδότηση του χρέους και ελλείμματα της κεντρικής κυβέρνησης που συνολικά για την περίοδο 2004-2008 ανέρχονταν περίπου στα 180 δις ευρώ. Αυτή η διαφορά δανεισμού περίπου 18 δις πραγματικού δανεισμού και χρηματοδοτικών αναγκών του προϋπολογισμού, που εσείς αποκαλείτε προσαρμογές ελλείμματος -χρέους, απλώς δείχνει ότι εξυπηρετείτε κρυφά ελλείμματα και εξυπηρετείτε κρυφά χρέη τα οποία δεν εμφανίζονται στους προϋπολογισμούς, με αποτέλεσμα να έχομε εικονικούς προϋπολογισμούς.

Τι παρατηρούμε;

Την πρώτη τετραετία της Ν.Δ. το Δ/Χ αυξάνεται ετησίως όσο περίπου αυξάνεται και τη δεκαετία του ΠΑΣΟΚ. Με μία μεγάλη διαφορά. Επί ΠΑΣΟΚ γίνονται επενδύσεις και μεγάλα δημόσια έργα, ενώ επί ΝΔ δε γίνεται τίποτα. Ακόμα αυτά που αποφασίσατε να συνεχίσετε δεν είσαστε ικανοί να τα προωθήσετε. Το ΠΑΣΟΚ δανείσθηκε για να κάνει επενδύσεις και έργα, ενώ η ΝΔ δανείσθηκε για να καταναλώσει και να σπαταλήσει.

Την τρέχουσα δεύτερη πενταετία της ΝΔ το Δ/Χ αυξάνεται ετησίως κατά €15,4 δις., €4 δις. περισσότερα σε σχέση με τη δεκαετία του ΠΑΣΟΚ. Και ποια είναι η διαφορά; Ότι εμείς έχουμε να επιδείξουμε έργο και εθνικές επιτυχίες στον ελληνικό λαό, ενώ εσείς δεν έχετε να επιδείξετε σχεδόν τίποτα. Δικαιούται να μάθει ο ελληνικός λαός τι κάνετε τα χρήματα που δανείζεστε είτε μέσω συμβατικών είτε μέσω αμαρτωλών δηλαδή των δομημένων ομολόγων.

Τον Οκτώβριο του 1993 το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας έπειτα από τέσσερα χρόνια πολιτικής αστάθειας, κοινωνικής αναταραχής και οικονομικής ύφεσης.

Υπό αυτές τις δυσμενείς συνθήκες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πέτυχε την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Την οποία και αυτή καταγγείλατε και θεωρήσατε υπεύθυνη για όλα τα αρνητικά. Και αναρωτιέμαι τι θα κάναμε αν δεν ήμασταν στην ΟΝΕ και δεν είχαμε το ευρώ στην τσέπη μας.

Επιβράδυνε το χρέος, ενώ ταυτόχρονα υλοποίησε σειρά δημοσίων έργων που έδωσαν ώθηση στην ελληνική οικονομία.

Τι κάνει η κυβέρνηση της Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια;

Μείωσε τις δημόσιες επενδύσεις,

Δεν κατασκευάζει μεγάλα έργα,

Συρρίκνωσε τις δαπάνες για υγεία, παιδεία και κοινωνικές υποδομές.

Αύξησε τη φορολογική επιβάρυνση.

Αναδιένειμε άδικα το εισόδημα.

Και το εύλογο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: που κατευθύνονται τα χρήματα του προϋπολογισμού, που πηγαίνουν τα χρήματα του έλληνα φορολογούμενου;

Τώρα, άλλο ένα σημαντικό στοιχείο που δείχνει την αναξιοπιστία της δημοσιονομικής σας διαχείρισης είναι η αγορά των ομολόγων. Και συγκεκριμένα η τεράστια επιδείνωση των όρων δανεισμού, τα αποτελέσματα της οποίας θα τα δούμε τα επόμενα χρόνια.

Η ελληνική δημοκρατία δανειζόταν το 2003 με περιθώριο spread έναντι των γερμανικών ομολόγων περίπου 15 μονάδων βάσης (στα δέκα χρόνια) και απολάμβανε την εμπιστοσύνη της αγοράς, η οποία τιμολογούσε την ελληνική οικονομία ως υγιή οικονομία. Πέντε χρόνια μετά η ίδια αγορά τιμολογεί την ελληνική οικονομία ως μία οικονομία που βρίσκεται σε δημοσιονομικό αδιέξοδο. Για αυτό το λόγο η διεθνής κρίση πλήττει περισσότερο την Ελλάδα από ότι τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης με δημοσιονομικά προβλήματα.

Συγκεκριμένα, σήμερα η διαφορά με την οποία δανείζεται η Ελλάδα στα 10 χρόνια από την Γερμανία, που είναι το μέτρο σύγκρισης για τις χώρες της ΟΝΕ, βρίσκεται στο 1,55%, δηλαδή στις 150 μονάδες βάσης ύψος ρεκόρ από την εποχή ένταξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη.

Μήπως φταίει το ΠΑΣΟΚ γι? αυτό;

Όσο πιο υψηλό είναι το spread τόσο πιο ακριβή γίνεται η χρηματοδότηση του χρέους, και αυτή η διεύρυνση αφορά και τα έτη 2005 και 2006 για να μην πείτε πάλι ότι φταίει η χρηματοπιστωτική κρίση.

Τέλος, ως προς την απόπειρα της τιτλοποίησης των χρεών προς το δημόσιο. Η έλλειψη εσόδων του δημόσιου προϋπολογισμού και η πολιτική ατολμία της κυβέρνησης να επιτύχει πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα για τη μείωση του Δημοσίου Χρέους την οδήγησε σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια τιτλοποίησης των οφειλών προς το δημόσιο, που ευτυχώς δεν έγινε δεκτή από τον κ. Αλμούνια και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Διαφορετικά, η χώρα και ιδιαίτερα το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα βρισκόταν σήμερα σε πολύ δυσχερέστερη θέση. Τι ήταν όμως αυτή η περιβόητη τιτλοποίηση; Η κυβέρνηση θα εξέδιδε τίτλους των οποίων η αξία θα προέκυπτε ως μελλοντικό μέρισμα από την εξόφληση μελλοντικών οφειλών προς το δημόσιο. Κάτι δηλαδή παρόμοιο με τα τοξικά ομόλογα.

Στη σημερινή κρίση είναι προφανές ότι η αξία των ομολόγων αυτών ότι θα έτεινε στο μηδέν ιδιαίτερα όταν και η μελλοντική εκπλήρωση των οφειλών αυτών δεν πραγματοποιείτο. Μια οδυνηρή συνέπεια της πολιτικής αυτής θα ήταν οι οργανισμοί ή οι τράπεζες σήμερα που θα τα κρατούσαν τους τίτλους αυτούς να είχαν υποστεί σημαντικές ζημιές στα χαρτοφυλάκιά τους.

Ποιος έχει την ευθύνη; Και ποιος πρέπει να διεκδικήσει τα εύσημα ότι γλίτωσε τη χώρα; Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή από τη μία και ο Γιώργος Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ από την άλλη που αντισταθήκαμε σε αυτή την επιλογή σας.

Ο προϋπολογισμός του 2009 αγνοεί τις αναπτυξιακές ανάγκες τις χώρας.

Η περιφερειακή ανάπτυξη παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (Π.Δ.Ε.) το 2009 μειώνεται κατά 850 εκ. ευρώ σε σχέση με το 2008 παρά το γεγονός ότι είναι αυξημένο κατά 300 εκ. ευρώ σε σχέση με το προσχέδιο.

Ως ποσοστό του Α.Ε.Π., οι δαπάνες για δημόσιες επενδύσεις το 2009 κατρακυλούν για πέμπτη συνεχή χρονιά και μειώνονται στο 3,4% από 3,9% το 2008, επίπεδο που μας γυρνά πίσω πάνω από μία δεκαετία.

Είναι απαράδεκτο το Π.Δ.Ε. για το 2009 να συρρικνώνεται με το πρόσχημα ότι βρισκόμαστε στο τέλος της υλοποίησης του Γ/ ΚΠΣ, ενώ κινδυνεύουμε να χάσουμε πόρους από το Γ/ Κ.Π.Σ. Ταυτόχρονα, έχουμε απαράδεκτες καθυστερήσεις στην υλοποίηση προγραμμάτων του Ε.Σ.Π.Α. Διανύουμε το τέλος του 2ου έτους υλοποίησης του Ε.Σ.Π.Α. και δεν έχουν γίνει ακόμα ούτε οι προκηρύξεις έργων εκτός από ορισμένα έργα γέφυρες μεταξύ Γ/ Κ.Π.Σ. και Δ/ Κ.Π.Σ./Ε.Σ.Π.Α.

Οι δημόσιες επενδύσεις τα τελευταία χρόνια δεν διανέμουν επαρκείς πιστώσεις σε παραγωγικές δραστηριότητες και επενδύσεις με μακροχρόνιο όφελος για τη οικονομία και την κοινωνία δηλαδή στερείτε επενδύσεις από την έρευνα, την τεχνολογία, την παιδεία, την ενέργεια, το περιβάλλον.

Ως προς τις δαπάνες του Π.Δ.Ε. 2008 - 2009 κατά τομέα θέλω να αναφέρω:

Τη μείωση των δαπανών για κατάρτιση το 2009 σε σχέση με το 2008 με ρυθμό μεταβολής: -7,1%.

Τη μείωση των δαπανών για έρευνα και τεχνολογία με ρυθμό μεταβολής: - 15%.

Τη μείωση των δαπανών για περιφερειακά προγράμματα με ρυθμό μεταβολής: - 20,1%.

Τη μείωση των δαπανών για νομαρχιακά έργα με ρυθμό μεταβολής: - 31,7%.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι οι επιχορηγήσεις του τακτικού προϋπολογισμού το 2009 σε ερευνητικά και επιστημονικά ιδρύματα είναι μειωμένες κατά 10 εκ. ευρώ σε σχέση με το 2008 μείωση δηλαδή 6,5%.

Ιδού, λοιπόν, η αξιοπιστία της Ν.Δ. όσον αφορά την περιφερειακή ανάπτυξη. Περικόπτεται η χρηματοδότηση.

Και το ερώτημα που προκύπτει αφορά στα έργα. Ποια έργα δεν θα χρηματοδοτηθούν; Ποιες περιοχές της χώρας;

Ακούμε ότι τα έργα που θα γίνουν μέσω ΣΔΙΤ έχουν συνολικό προϋπολογισμό πάνω από 5δις ευρω. Αλλά πόσα από αυτά έχουν ήδη αρχίσει να εκτελούνται και ποιο είναι το ανεκτέλεστο έργο αυτών των συμβάσεων που έχουν ήδη συναφθεί;

Οι περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις και η φορο-επιδρομή των 7,1 δις ευρώ προκαλούν ακόμα πιο μεγάλη ασφυξία στην αγορά, όπου σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση θα οδηγηθούμε στο κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων και σε αύξηση της ανεργίας.

Θα ήθελα να επισημάνω εδώ ότι η ανεργία, παρά το κύμα απολύσεων για το οποίο προειδοποιεί ο επιχειρηματικός κόσμος, προβλέπεται στο σχέδιο του Προϋπολογισμού στο αισιόδοξο 7,5%, όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένει εκτίναξη της ανεργίας στο 9,2%. Η διαφορά αυτή στην εκτίμηση μεταφράζεται σε δεκάδες χιλιάδες ανέργους.

Το αγροτικό εισόδημα παρουσιάζει συνεχή κάμψη και σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat το διάστημα 2003 - 2007 σε αποπληθωρισμένες τιμές μειώθηκε αθροιστικά κατά 16% περίπου, όταν το ίδιο διάστημα στις χώρες της Ε.Ε. αυξήθηκε κατά +11%. Κατά τη διάρκεια του 2008 διαπιστώνεται και νέα μεγάλη αύξηση του κόστους παραγωγής, η οποία έχουν κάνει τους αγρότες να παραμιλούν συνοδευόμενη από σημαντική κάμψη των τιμών σε μια σειρά αγροτικών προϊόντων, όπως τα σιτηρά, το βαμβάκι, το ελαιόλαδο, τα φρούτα, με αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση του αγροτικού εισοδήματος.

Οι επιδοτήσεις περικόπτονται και είναι επιτακτική η ανάγκη νέων υποδομών και αναδιάρθρωσης της αγροτικής παραγωγής, οι δαπάνες του Π.Δ.Ε. το 2009 αυξάνονται μόλις κατά 0,8%. Το σύνολο των οικονομικών ενισχύσεων στον αγροτικό τομέα αυξάνεται το 2009 μόνο κατά 5,4%, έναντι 12,3% φέτος.

Τι θα χρηματοδοτήσετε από τις ανάγκες που εσείς δημιουργήσατε με τη δική σας πολιτική;

Ο προϋπολογισμός 2009 είναι στον αέρα. Είναι ένας προϋπολογισμός προσομοίωσης για μαθητευόμενους διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας. Μαθητευόμενοι που μένουν πέντε χρόνια μετεξεταστέοι αλλά συνεχίζουν να αγνοούν κατ? ουσία, πώς θα γίνει η αποτελεσματική χρήση των πόρων που διαθέτουμε, πώς θα γίνει η μεγέθυνση της οικονομικής ανάπτυξης, πώς θα γίνει η δίκαιη κατανομή βαρών και η διανομή πλούτου ώστε να διασφαλιστεί η κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη.

Η συζήτηση σήμερα πραγματοποιείται επί ενός προσωρινού προϋπολογισμού, ενός προϋπολογισμού ενδεικτικού, που η τελική του διαμόρφωση θα εξαρτηθεί από τις εξελίξεις.

Αναρωτιέμαι, κύριε Υπουργέ, τι νόημα έχει να συζητάμε προβλέψεις που εμφανίζονται με άτεγκτο τρόπο, όταν ήδη προτείνεται η δυνατότητα ελαστικοποίησης του ορίου υπέρβασης του ελλείμματος, όταν ενδεχομένως θα είναι δυνατό μετά τις 12 Δεκεμβρίου τη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. τμήματα του προϋπολογισμού να αναδομηθούν καθώς θα επιτραπεί η αύξηση των κρατικών δαπανών. Εκτός, κύριε Υπουργέ, εάν ο κ. Καραμανλής είναι έτοιμος να συμφωνήσει να ισχύσει η ελαστικότητα για όλους τους άλλους, αλλά να μην συμπεριληφθεί η Ελλάδα.

Ή το χειρότερο όποια περιθώρια ενδέχεται να σας αφήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνωρίζετε ότι τα έχετε ήδη καλύψει με τις κρυφές σας υπερβάσεις που σας αποκάλυψα προηγουμένως.

Είναι βέβαιο ότι με την είσοδο του 2009 και την οικονομία σε ύφεση το κείμενο του σχεδίου του προϋπολογισμού θα είναι μια ξεπερασμένη άσκηση επί χάρτου. Είναι λοιπόν ένας προϋπολογισμός ανευθυνότητας για τους κρατούντες. Ένας προϋπολογισμός αβεβαιότητας για κάθε έλληνα πολίτη και το σύνολο της κοινωνίας.

Είναι ένας προϋπολογισμός αδιαφανής και αναξιόπιστος γιατί στηρίζεται σε λογιστικές αλχημείες, και επιχειρεί να αποκρύψει τους κρυφούς σχεδιασμούς για πρόσθετα φορολογικά μέτρα της Κυβέρνησης. Και μάλιστα πέραν της φοροεπιδρομής των 7,1 δις που επισήμως καταγράφεται στο σχέδιο.

Είναι απολύτως βέβαιο ότι για να εκτελεστεί ο Προϋπολογισμός θα χρειαστούν επιπλέον φόροι που προς το παρόν κρατάτε κρυφούς.

Είναι ένας προϋπολογισμός λιτότητας, χωρίς κοινωνικό πρόσωπο και κοινωνική ευαισθησία.

Καταγράφει ανάγλυφα την Κυβερνητική πολιτική εις βάρος της πλειοψηφίας των πολιτών, υπέρ των ολίγων και των τραπεζών.

Ενδεικτικά, αν αθροίσουμε σε πραγματικές τιμές χρημάτων τις πιστώσεις που έχουν τα υπουργεία που μπορούν να ασκήσουν μια υποτιθέμενη και στοιχειώδη κοινωνική πολιτική δηλαδή αναφέρομαι στα Υπουργεία Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού, Απασχόλησης και τα συγκρίνουμε με τα χρήματα που δίνονται για την υποστήριξη των τραπεζών θα διαπιστώσουμε και την υφιστάμενη ανισότητα, αλλά και την πραγματική πολιτική μέριμνα της κυβέρνησης που είναι η εξυπηρέτηση των ολίγων.

Στα χαρτιά έμειναν οι εξαγγελίες για αύξηση των δαπανών της παιδείας στο 5% του Α.Ε.Π. Καθώς το 2009 συρρικνώνονται στο 3,056% του Α.Ε.Π.

Στο τομέα της υγείας, παρά την ανάγκη για προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και παρά τις ασφυκτικές πιέσεις για αποπληρωμή των χρεών των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές, οι δαπάνες παραμένουν στάσιμες στο 2,5% του ΑΕΠ.

Η υπο-χρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος υγείας υποβαθμίζει τον δημόσιο χαρακτήρα και οδηγεί σε αύξηση των ιδιωτικών δαπανών υγείας. Και αυτό είναι πολιτική επιλογή.

Εγκαταλείπονται οι κοινωνικά ευαίσθητες ομάδες του πληθυσμού, παρά τις επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες του Πρωθυπουργού για στήριξη τους. Τι έγινε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι με το Ταμείο κατά της Φτώχειας ; Προβλέπονται μόνο 350 εκατ. Ευρώ.

Σας θυμίζω ότι η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί ότι το Ταμείο κατά της Φτώχειας θα ξεκινούσε με 500 εκατ. ευρώ το 2008 και θα έφτανε τα 2 δις ευρώ το 2010 με σταδιακές αυξήσεις. Ωστόσο, τελικά εγγράφηκαν μόλις 100 εκατ. ευρώ για το 2008 από τα οποία δεν εκταμιεύθηκε μέχρι σήμερα ούτε ένα ευρώ, ενώ και για το 2009 τα 350 εκατ. που εμφανίζονται είναι πολύ χαμηλότερα από τα υποσχόμενα.

Στο σχέδιο προβλέπεται μείωση του πληθωρισμού στο 3% το 2009 από 4,3% το 2008. Ωστόσο, η μείωση αυτή θα είναι απόρροια της οικονομικής επιβράδυνσης και του περιορισμού της καταναλωτικής ζήτησης και όχι αποτέλεσμα της ενίσχυσης του ανταγωνισμού και της αντιμετώπισης των ολιγοπωλίων, όπως αρέσκεται ο κ. Υπουργός να υποστηρίζει.

Ενδεικτικό της ύπαρξης στρεβλώσεων και της κερδοσκοπίας στην ελληνική αγορά αποτελεί το γεγονός ότι ο δείκτης τιμών των καυσίμων τους πρώτους οκτώ μήνες του 2008 ήταν υψηλότερος κατά 4,4 εκατοστιαίες μονάδες από τον αντίστοιχο δείκτη της ζώνης του ευρώ.

Επισημαίνω, επίσης, ότι στα είδη που καταναλώνουν τα χαμηλά εισοδήματα δηλαδή τρόφιμα, πετρέλαιο, ηλεκτρικό ρεύμα, ένδυση υπόδηση, ο δείκτης τιμών αυξάνεται πολύ περισσότερο από το μέσο πληθωρισμό, ενώ ο πληθωρισμός που αντιμετωπίζουν τα φτωχά νοικοκυριά είναι σταθερά πολύ μεγαλύτερος από τον πληθωρισμό των πλούσιων νοικοκυριών.

Είναι ένας Π/Υ άδικος γιατί απαιτεί μέσω της φορολογίας να εγκαθιδρύσει και θεσμική διάκριση μεταξύ των προνομιούχων, των ελάχιστα φορολογούμενων Ελλήνων και μη προνομιούχων ελλήνων, εκείνων, δηλαδή, που φορολογούνται σίγουρα και οδηγούνται πλέον με μαθηματική ακρίβεια στη φτώχεια.

Η κυβέρνηση Καραμανλή αποτυπώνει την επιλογή της σε ένα Π/Υ ακρίβειας. Όχι μόνο δεν προβλέπει μέτρα και δεν σχεδιάζει πολιτικές για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, ώστε να διασφαλίσει τη δυνατότητα διαβίωσης του ελληνικού λαού, αλλά αντίθετα ο τρόπος που διαχειρίζεται για παράδειγμα τις αυξήσεις της ΔΕΗ, των μέσων μαζικής μεταφοράς κ.α. εξασφαλίζουν καθημερινά την τροφοδότηση της ακρίβειας.

Η εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης όπως απεικονίζεται στον Π/Υ αποβαίνει σε βάρος των μισθωτών και των συνταξιούχων με αποτέλεσμα να καθιστά άνιση τη σχέση εργασίας- κερδών. Είναι ένας Π/Υ που συμπιέζει το κόστος εργασίας για να αποδεσμευτεί, δηλαδή για να αφήσει ανεξέλεγκτα τα κεφάλαια και τα κέρδη των επιχειρήσεων. Και αυτή είναι μια ταξική επιλογή.

Ο Π/Υ του 2009 υπονομεύει και καταστρέφει τα τελευταία υπολείμματα του κράτους Πρόνοιας. Είναι φαινομενική η μέριμνα που υποτίθεται ότι δείχνει για τη στοιχειώδη λειτουργία των ασφαλιστικών ταμείων. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. ούτε τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις που ανέλαβε το κράτος δεν εκπληρώνει.

Από το 2004 μέχρι και σήμερα η κυβέρνηση αποδίδει στα Ταμεία πολύ λιγότερα χρήματα από τους θεσμοθετημένους πόρους που πρέπει να καταβάλλει το Δημόσιο.

Με βάση τα στοιχεία του νέου Προϋπολογισμού για το 2009 και τις προβλέψεις:

Για το ΙΚΑ προβλέπονται 1,45 δις ευρώ λιγότερα από αυτά που αντιστοιχούν στις υποχρεώσεις του Κράτους.

Για τον ΟΑΕΕ προβλέπονται 310 εκατ. ευρώ λιγότερα από το 2008 ή 600 εκατ. ευρώ λιγότερα από αυτά που θα απαιτηθούν το 2009.

Για τον ΟΓΑ προβλέπονται 900 εκ ευρώ περίπου λιγότερα από τις προβλεπόμενες για το 2009 δαπάνες του Κλάδου Υγείας.

Η τριμερής χρηματοδότηση για τα λοιπά, πλην ΙΚΑ, Ταμεία υπολείπεται κατά 200 εκατ. ευρώ του ποσού που αντιστοιχεί στη συγκεκριμένη υποχρέωση του Κράτους.

Για το ΝΑΤ προβλέπονται 150 εκατ. ευρώ λιγότερα από εκείνα που θα απαιτηθούν το 2009 για την καταβολή των συντάξεων.

Για τον ΟΠΑΔ προβλέπονται να λάβει 300 εκατ. ευρώ λιγότερα από εκείνα που απαιτούνται για την κάλυψη της δαπάνης υγειονομικής περίθαλψης των Δημοσίων Υπαλλήλων.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση από το 2004 μέχρι σήμερα είναι τα χρέη του Δημοσίου προς τα Ταμεία να ξεπερνούν σήμερα τα 11 δις ευρώ από τα 2,7 δις ευρώ που ήταν το 2004 δηλαδή αύξηση 307%.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι οι οφειλές των Ταμείων για τα νοσοκομεία μέχρι τέλος του χρόνου να φθάσουν τα 3 δις ευρώ από 580 εκατ. ευρώ που χρωστούσαν στο τέλος του 2003 δηλαδή αύξηση 417%.

Ήδη οι οφειλές των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές τους από 1,7 δις ευρώ το 2003 θα κλείσουν στο τέλος του 2008 στα 5,7 δις ευρώ δηλαδή 235% αύξηση.

Ο Π/Υ του 2009 είναι Π/Υ επιδομάτων του πτωχοκομείου γιατί δεν προβλέπονται ουσιαστικές πολιτικές και προγραμματισμένες δαπάνες για την κοινωνική πολιτική που θα ανακουφίσουν την οικογένεια, τη μητέρα, το παιδί κ.τ.λ.

Ο τρόπος που ο Π/Υ αντιμετωπίζει την υγειονομική περίθαλψη, αλλά και την εκπαίδευση των Ελλήνων δείχνει κατ? ουσία ότι η Ν.Δ. θέλει να ακυρώσει την έννοια του δημόσιου αγαθού. Και αυτό είναι ταξική επιλογή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Όταν αποκρύπτονται τα απολογιστικά στοιχεία εννεαμήνου για την εκτέλεση του τρέχοντος Π/Υ, που αποτελούν τα τρία τέταρτα της βάσης πάνω στην οποία δομείται ο νέος Π/Υ..

Όταν τα στοιχεία του α? εξαμήνου δείχνουν κατάρρευση εσόδων και μεγάλες υπερβάσεις στις δαπάνες, στο έλλειμμα και στο χρέος.

Όταν η κατάρτιση του Π/Υ του 2009 βασίζεται στις προδήλως εξωπραγματικές εκτιμήσεις του κ. Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, σχετικά με τη διαμόρφωση των μεγεθών του Π/Υ του τρέχοντος έτους.

Αναπόδραστα η συζήτηση για το νέο Π/Υ μετατρέπεται σε συζήτηση επί των προθέσεων της Κυβέρνησης επί των αυθαίρετων εκτιμήσεων του κ. Υπουργού. Είναι συζήτηση δηλαδή για φανταστικά σενάρια και εικονική πραγματικότητα. Δηλαδή η Βουλή καλείται να συμμετάσχει σε μία ανούσια και εν πολλοίς άγονη διαδικασία.

Αμφισβητούμε τις προθέσεις της κυβέρνησης.

Αρνούμαστε να δεχτούμε τις φαντασιώσεις σας.

Διαφωνούμε με τις πολιτικές σας επιλογές.

Καταψηφίζουμε τον Προϋπολογισμό σας που προδιαγράφει ένα ζοφερό αύριο για την ελληνική κοινωνία.