Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Με την έναρξη της σχολικής χρονιάς κάποιες δερματολογικές παθήσεις εμφανίζουν έξαρση στα παιδιά, κυρίως λόγω συγχρωτισμού και συμμετοχής σε ομαδικές δραστηριότητες. Αυτές είναι οι παρασιτώσεις, καθώς και οι ιογενείς και μικροβιακές λοιμώξεις του δέρματος.

Από τις παρασιτώσεις, η φθειρίαση του τριχωτού της κεφαλής αποτελεί ένα συνηθισμένο και πολλές φορές επίμονο πρόβλημα με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τα παιδιά είναι πιο εύκολο να προσβληθούν και ο συγχρωτισμός με τους συμμαθητές επί πολλές ώρες διευκολύνει τη μετάδοση των ψειρών. Η διάγνωση γίνεται τις περισσότερες φορές λόγω του κνησμού στο κεφάλι και ιδιαίτερα στην οπίσθια περιοχή του κεφαλιού, ενώ η ύπαρξη των κονίδων, των αυγών της ψείρας, στερεά προσκολλημένων στην τρίχα είναι αποδεικτική της ύπαρξης ψειρών. Επίσης στην περιοχή του αυχένα υπάρχουν μικρά κόκκινα στίγματα και ορισμένες φορές διόγκωση των λεμφαδένων της περιοχής.

Η θεραπεία συνίσταται στη χρήση ειδικών προϊόντων (διαλύματα μαλαθείου, πυρεθρίνες-συστατικό που προέρχεται από το χρυσάνθεμο, ιβερμεκτίνη), καθώς και στην επιμελή απομάκρυνση των κονίδων με λεπτό χτένι καθημερινά. Η θεραπεία καλό είναι να επαναλαμβάνεται μετά από μία εβδομάδα και να γίνεται από όλα τα μέλη της οικογένειας. Τονίζεται ότι όταν αποδώσει η θεραπεία, οι κόνιδες απέχουν τουλάχιστον 1-1,5 cm από το δέρμα του κεφαλιού, διότι οι ψείρες εναποθέτουν τα αυγά στη ρίζα και αυτά προχωρούν στην άκρη όσο αυξάνει το μήκος του μαλλιού.

Για την πρόληψη της φθειρίασης υπάρχουν προϊόντα απωθητικά των ψειρών στα φαρμακεία. Καλό είναι να αποφεύγεται η χρήση σκούφων, καπέλων, κτενών, μαξιλαριών κ.ά που ανήκουν σε άλλα άτομα.

Οι μυρμηγκιές είναι ένα άλλο κοινό και συχνά επίμονο νόσημα, που προσβάλλει τα παιδιά που συμμετέχουν σε κολυμβητήρια ή άλλες αθλητικές δραστηριότητες όπου περπατούν ξυπόλυτα ή χρησιμοποιούν κοινόχρηστα αντικείμενα. Μπορεί να προσβληθούν οι παλάμες, τα πέλματα, το πρόσωπο, αλλά και δυνητικά κάθε σημείο του δέρματος. Είναι μεταδοτικό νόσημα και οφείλεται σε ιό (HPV). Οι μυρμηγκιές των πελμάτων οφείλονται κυρίως στο στέλεχος 1, ενώ των χεριών στο 2 και το 4. Οι ομαλές μυρμηγκιές με κύρια εντόπιση στο πρόσωπο οφείλονται στα στελέχη 3 και 10.

Οι μυρμηγκιές έχουν χρόνο επώασης 2-9 μήνες και παρουσιάζονται στα χέρια σαν ανώδυνες βλατίδες (φουσκάλες), ενώ στα πέλματα προσομοιάζουν με υπερκερατώσεις, που μπορεί να εκληφθούν από τον ασθενή ως τύλοι (κάλοι), οι οποίοι μετά από λίγο καιρό είναι έντονα επώδυνοι κατά τη βάδιση. Επίσης στην επιφάνεια των μυρμηγκιών, ιδίως εάν αφαιρεθεί το επιφανειακό στρώμα δέρματος, παρατηρούνται μαύρα στίγματα που αντιστοιχούν σε θρομβωμένα αγγεία. Εάν αφεθούν χωρίς θεραπεία αυξάνονται σε μέγεθος και αριθμό. Οι ομαλές μυρμηγκιές διαφέρουν, διότι εμφανίζονται κυρίως στο πρόσωπο ως μικρές ανώδυνες βλατίδες.

Γενικά οι μυρμηγκιές είναι νόσημα με απρόβλεπτη πορεία που εξαρτάται σημαντικά από την άμυνα του κάθε οργανισμού, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις αυτοΐασης.

Η μολυσματική τέρμινθος είναι νόσος που επίσης οφείλεται σε ιό, ο οποίος ανήκει στους pox ιούς. Έχει χρόνο επώασης 2-7 εβδομάδες. Στα παιδιά μεταδίδεται με στενή επαφή (π.χ. παιχνίδι) από άλλα παιδιά (στους ενήλικες είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα) και στη συνέχεια με αυτοενοφθαλμισμό (από την αρχική βλάβη δημιουργούνται νέες).

Κλινικά οι βλάβες της τερμίνθου μοιάζουν με μικρές μαργαριταροειδείς βλατίδες (φουσκάλες) μεγέθους 3-6 χιλιοστών, με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα παχύρευστο υλικό, το σωμάτιο της τερμίνθου. Τις περισσότερες φορές εκλαμβάνονται από τους ασθενείς ως θυλακικά στοιχεία (σπυράκια), τα οποία σταδιακά πολλαπλασιάζονται. Συνήθως παρατηρούνται 10-20 βλάβες, αλλά σε ανοσοκατεσταλμένα άτομα μπορεί να παρατηρηθούν πολύ περισσότερες. Η μολυσματική τέρμινθος είναι νόσημα που αυτοϊάται μέσα σε μερικούς μήνες, ωστόσο θεραπεύουμε τις βλάβες για να περιορίσουμε την εξάπλωσή τους στο ίδιο ή άλλα άτομα.

Η θεραπεία συνίσταται σε αφαίρεση των βλαβών και σύνθλιψή τους με χειρουργική λαβίδα ή κοχλιάριο και στη συνέχεια εφαρμογής βάμματος ιωδίου. Άλλες μέθοδοι είναι η αντιμετώπιση των βλαβών με κρυοθεραπεία, με διαθερμοπηξία, με κρέμα ιμικουιμόδης, η με κυτταροστατικές ουσίες (ποδοφυλλίνη και ποδοφυλοτοξίνη).

Μία άλλη λοίμωξη του δέρματος ιδιαίτερα μεταδοτική στα παιδιά σχολικής και προσχολικής ηλικίας είναι το μολυσματικό κηρίο, που οφείλεται σε προσβολή από σταφυλόκοκκο. Εμφανίζεται αρχικά σαν σπυράκι που απλώνει γρήγορα, κάνει κρούστα στο χρώμα του μελιού και ενοφθαλμίζεται σε άλλα σημεία με το ξύσιμο. Εμφανίζεται κυρίως στο πρόσωπο, αλλά και τα χέρια, καθώς επίσης και οπουδήποτε ξυστεί το παιδί. Αντιμετωπίζεται με αντισηπτικά και αντιβιοτικές αλοιφές σε αρχόμενα στάδια, ενώ τις περισσότερες φορές απαιτείται και αντιβίωση από το στόμα.