ÊÜðïôå & óÞìåñá

ÓÜââáôï 29 Éáíïõáñßïõ 2011

 

ΚÜποτε

σÞμερα

ο χρüνος εßχε τÝσσερις εποχÝς

Ýχει δýο

δουλεýαμε οκτþ þρες

Ýχουμε χÜσει το μÝτρημα

εßχαμε χρüνο να πÜμε για καφÝ με τους φßλους μας

τα λÝμε μÝσω MSN και Skype

εßχαμε τις πüρτες των σπιτιþν ανοικτÝς, üπως και τις καρδιÝς μας

κλειδαμπαρωνüμαστε, βÜζουμε συναγερμοýς και Ýχουμε και 5-6 λυκüσκυλα για να μην αφÞσουμε κανÝναν να μας πλησιÜσει. Εßτε εßναι καλüς, εßτε κακüς.

πßναμε νερü της βρýσης και Þμασταν μια χαρÜ

πßνουμε εμφιαλωμÝνο και... αρρωσταßνουμε

παßζαμε με τους φßλους μας ποδüσφαιρο στις αλÜνες

παßζουμε ποδüσφαιρο στο Playstation

εßχαμε 2 τηλεοπτικÜ κανÜλια και πÜντα βρßσκαμε κÜτι ενδιαφÝρον να δοýμε

Ýχουμε 100 κανÜλια και δεν μας αρÝσει κανÝνα πρüγραμμα

κυκλοφοροýσαμε με ταπεινÜ αυτοκßνητα 1000 κυβικþν και Þμασταν χαροýμενοι

κυκλοφοροýμε με τζιπ 2000 κυβικþν και στεναχωριüμαστε που δεν Ýχουμε τζιπ... 3000 κυβικþν

εßχαμε χρüνο για τον εαυτü μας

δεν Ýχουμε χρüνο για κανÝνα....

η σκληρÞ δουλειÜ Þταν ιδανικü

εßναι μαλακßα

λÝγαμε καλημÝρα σε Ýνα περαστικü και τον ρωτοýσαμε για την τÜδε οδü

μας τα λÝει ο navigator

ζοýσαμε σε σπßτι 65 τετραγωνικþν και... Þμασταν ευτυχισμÝνοι

ζοýμε σε σπßτια 120 τετραγωνικþν και δεν χωρÜμε μÝσα...

εßχαμε χρüνο να κοιτÜξουμε τον ουρανü, να δοýμε το χρþμα του, να ακοýσουμε το κελÜιδισμα των πουλιþν, να νιþσουμε την ευωδιÜ του βρεγμÝνου χþματος

τα βλÝπουμε στην τηλεüραση

ζητÜγαμε συγγνþμη απü κοντÜ

το λÝμε και με SMS

αγορÜζαμε Ýνα παντελüνι και το εßχαμε για δýο χρüνια

τþρα το Ýχουμε δýο μÞνες και μετÜ παßρνουμε Üλλο

τα περιοδικÜ Ýπαιρναν συνÝντευξη απü ανθρþπους σα το  ΣεφÝρη

παßρνουν απü  την ΒανδÞ..

ξυπνÜγαμε πρωß πρωß την ΚυριακÞ για να πÜμε στην εκκλησßα

δεν πÜμε γιατß οι παπÜδες γßνανε μεσßτες και επιχειρηματßες, ενþ εμεßς δεν μποροýμε να πÜρουμε τα πüδια μας απü το ξενýχτι

μαζευüμασταν üλη η οικογÝνεια γýρω απü το κυριακÜτικο τραπÝζι και αισθανüμασταν ενωμÝνοι και ευτυχισμÝνοι.

Ýχει ο καθÝνας το δικü του  δωμÜτιο και βρισκüμαστε μαζß στο τραπÝζι κατÜ τýχη..

οι τραγουδßστριες τραγουδοýσαν με τη φωνÞ

τραγουδοýν με το κορμß...

ντοκουμÝντο Þταν μια επιστημονικÞ  ανακÜλυψη

ντοκουμÝντο εßναι Ýνα ερασιτεχνικü βßντεο που δεßχνει δýο οπαδοýς ομÜδων να ανοßγουν ο Ýνας το κεφÜλι του Üλλου

εßχαμε το θÜρρος και τη λεβεντιÜ να λÝμε «¸κανα λÜθος».

ΛÝμε «Αυτüς φταßει»...

Τα παιδιÜ Ýβλεπαν στην τηλεüραση κινοýμενα σχÝδια με τον Μßκυ ΜÜους, τον Σεραφßνο, τον Τιραμüλα

βλÝπουν τους Power Rangers και τους Monsters με üπλα και χειροβομβßδες να σκοτþνουν και να ξεκοιλιÜζουν... τους κακοýς.

νοιαζüμασταν για το γεßτονα

τσαντιζüμαστε αν αγορÜσει καλýτερη τηλεüραση απü εμÜς.

Ζοýσαμε με Ýνα μισθü

ζοýμε με τους μισθοýς που ΘΑ πÜρουμε

ΚÜποτε περνÜγαμε υπÝροχα στο ταβερνÜκι της γειτονιÜς, με κρασÜκι, τραγοýδι και κουτσομπολιü

μιζεριÜζουμε σε ακριβÜ εστιατüρια..

τα δανεικÜ τα Ýδινε ο αδελφüς, ο φßλος...

μας δανεßζουν οι τρÜπεζες

δουλεýαμε για να ζÞσουμε

ζοýμε για να δουλεýουμε

δεν εßχαμε φρÜγκο στην τσÝπη, μα Þμασταν τüσο, μα τüσο αισιüδοξοι, ακüμη κι ευτυχισμÝνοι!

Ýχουμε τα πÜντα και τρωγüμαστε με τα ροýχα μας...

Αυτü το «ΚÜποτε», το Ýλεγαν ΖωÞ... Το ΣÞμερα τι εßναι;

 

Αξßζει φßλε να υπÜρχεις για Ýνα üνειρο, κι ας εßναι η φωτιÜ του να σε κÜψει...

Φßλε ΘωμÜ ΒαγενÜ το προσυπογρÜφω και το δημοσιεýω